Monika

Monika to kobieta spokojna, ceniąca ład i porządek. Lubi życie towarzyskie, ale też rodzinną sielankę. Ma łagodny charakter, dba o dobre stosunki rodzinne i towarzyskie. Pielęgnuje przyjaźń, jednak często zaniedbuje samą siebie. Swoje sprawy osobiste zawsze odkłada na dalszy plan. Monika ma świetne poczucie humoru, lubi słuchać dobrej muzyki, ma duszę artystyczną.

Imieniny Moniki

18 stycznia
4 maja
27 sierpnia
10 września
6 października

Patroni i święci

św. Monika

Zdrobnienia imienia Monika

Em, Iczka, Ika, Isia, Iśka, Kika, Magonga, Mancia, Mane, Mania, Maniek, Maniok, Maniol, Maniurka, Maniusia, Manki, Mańka, Mańko, Meg, Mentos, Mice, Miczka, Mika, Miki, Mikson, Mikuś, Mima, Mimi, Mindzia, Mindziurka, Mini, Minia, Minisia, Misia, Miśka, Mniszka, Mo, Mocia, Moha, Mojka, Moka, Moki, Moma, Momisia, Mon, Mona, Monako, Monal, Monalisa, Monaliza, Monana, Monci, Moncia, Monciak, Moncik, Monciula, Monciuszek, Moncur, Moncyk, Moncyś, Monczi, Monczita, Mondi, Mondie, Mondzia, Mondziak, Mondziarka, Mondża, Mondżi, Mondżis, Mone, Monek, Monella, Moni, Monia, Moniaczek, Moniak, Moniako, Moniala, Monialec, Monialisa, Moniara, Moniarka, Moniarnik, Moniarzysko, Moniasz, Monic, Monica, Monicha, Monichan, Monicjusz, Monick, Monicza, Monicze, Moniczek, Moniczka, Moniczqua, Moniczyra, Moniczysko, Monie, Moniek, Monihura, Monihurka, Monik, Moniki, Moniksa, Monikuś, Monila, Monilcia, Monilka, Monina, Moninek, Monini, Moninia, Moniniunia, Monio, Moniol, Monior, Moniora, Moniorek, Moniq, Moniqe, Monique, Moniquś, Monira, Monis, Monisa, Monisia, Monisiaczek, Monisiek, Monisieńka, Monisio, Monisiunia, Monisiusia, Moniszcze, Moniszek, Moniszja, Moniszka, Moniszon, Monisław, Monita, Monitira, Monitor, Moniu, Moniuchna, Moniul, Moniula, Moniulek, Moniulka, Moniunia, Moniura, Moniusia, Moniusz, Moniuszka, Moniuszko, Moniuszy, Moniutek, Moniuś, Moniuśka, Monix, Monixon, Moniza, Moniś, Moniśka, Monk, Monka, Monkers, Monkusz, Monna, Mono, Monrusia, Mons, Monsik, Monta, Monte, Montek, Monti, Monulina, Monulinka, Monuna, Monuś, Monx, Mony, Monyika, Monyka, Monysia, Monysza, Monza, Mosia, Mosiek, Mołka, Mośka, Moń, Mońcia, Mońcik, Mońcol, Mończur, Mończurek, Mończys, Mońka, Mońsko, Mundzia, Munia, Muniek, Munieka, Muniesia, Mynia, Myńka, Mączka, Mąka, Nanusia, Nica, Niczka, Nika, Nikki, Nikulec, Nikunia, Nikusia, Nikuś, Ninia, Niniunia, Nisia, Niunia, Niusia, Niśka, Novisia, Sisia

Przysłowia

„Może nawet bywa trochę dzika, Może nawet nazbyt żywa bywa – To nieważne!Ważne, że Monika, Kiedy uszczęśliwia innych, Sama jest szczęśliwa”
„Razu pewnego Monika Zapragnęła mieć górnika. Górnik był jak diabeł czarny, Niestety, koniec miał marny”

pochodzenie: greckie lub z północnej Afryki
znaczenie: niejasne
osobowość: Ta, co posiada siłę
główne cechy: wola, aktywność, dynamizm, zdrowie
znak zodiaku: Rak, Strzelec
planeta: Księżyc i Wenus
roślina: tulipan
zwierzę: skowronek

Szczęśliwa liczba: 9

Szczęśliwy kamień: kwarc różowy

Szczęśliwy kolor: różowy

Znane osoby o imieniu Monika

Monica – amerykańska wokalistka i aktorka
Monika Absolonova – czeska piosenkarka
Monika Ambroziak – polska aktorka
Monica Bellucci – włoska aktorka
Monika Bolly – polska aktorka
Monika Borys – polska piosenkarka, tancerka, aktorka
Monika Brodka – polska piosenkarka
Monika Górska – polska reżyser filmów dokumentalnych
Monika Jarosińska – polska aktorka, piosenkarka
Monika Krzywkowska – polska aktorka
Monika Kuszyńska – polska piosenkarka
Monika Luft – polska dziennikarka
Monika Mrozowska – polska aktorka
Mónica Naranjo – hiszpańska piosenkarka
Monica Niculescu – rumuńska tenisistka
Monika Niedek – polska piosenkarka
Monika Nowosadko – Miss Polonia z roku 1987
Monika Obara – polska aktorka
Monika Olejnik – polska dziennikarka
Monika Pikuła – polska aktorka
Monika Pyrek – polska lekkoatletka
Monika Richardson – polska dziennikarka, prezenterka telewizyjna
Monika Rosca – polska aktorka, pianistka
Monika Ryniak – polska działaczka społeczna i polityczna
Monica Seles – amerykańska tenisistka
Monika Soćko – polska szachistka
Monika Stefaniak – polska aktorka
Monika Szwaja – polska pisarka
Monica Vitti – włoska aktorka
Monika Wielichowska – polska polityk, poseł

Imię Monika w innych językach

język angielski Monica
język białoruski Monika
język bułgarski Monika
język chiński Mònīkǎ [莫妮卡]
język czeski Monika
język duński Monica
esperanto Moniko
język fiński Monica
język francuski Monique
język hiszpański Monica
język japoński Monika [モニカ]
język koreański Mǒnikha [ 머니카 ]
język litewski Monika
język łaciński Monica
język macedoński Monika
język niderlandzki Monica
język niemiecki Monika
język norweski Monica, Mona
język portugalski Monica
język rosyjski Моника
język rumuński Monica
język serbsko-chorwacki Monika
język słowacki Monika
język słoweński Monika
język szwedzki Monica
język ukraiński Monika
język węgierski Mónika
język wietnamski Monica
język włoski Monica

Nazwiska pochodzące od imienia Monika: Moniak, Monik, Monikowski, Moniński, Moniuk, Moniuszko.

Historia imienia Monika

Jest to imię późnołacińskie o nieznanej formie pierwotnej. Było ono prawdopodobnie pochodzenia barbarzyńskiego, być może afrykańskiego.
W Polsce poświadczone w XV wieku w formach: Mońka, Monika, Muńka. W ostatnich latach jego popularność wzrosła.

ŚWIĘTA MONIKA
Jedyna, która w wykazach pojawia się wyłącznie pod tym imieniem, związana jest nierozłącznie z historią swego syna, Augustyna. Monika urodziła się w katolickiej rodzinie w Tegaście w Numidii (dziś Souk Ahras w Algierze) około r. 332. Młodo wydano ją za urzędnika, Patrycjusza, który był poganinem. Życia z nim nie miała łatwego. Cierpliwością swą i taktem pozyskała sobie z wolna teściową, a potem także coraz to większy wpływ zaczęła wywierać na porywczego męża, aż wreszcie doprowadziła go do chrztu, który przyjął na krótko przed swą śmiercią (371).
Odtąd żyła już wyłącznie losem swoich dzieci, syna Nawigiusza, córki, której imienia nie znamy, oraz Augustyna, który kosztował ją najwięcej, ale który też odpłacił się jej najlepiej, wystawiając jej w swych pismach wspaniały pomnik. Bolała niepomiernie nad jego losem, błądzeniami i rozwiązłością życia. Towarzyszyła mu niemal bez przerwy. Daleka była odeń jedynie w okresie manichejskim, potem pojechała z nim do Rzymu i Mediolanu. Troszcząc się o niego z całą serdecznością i dyskrecją, roniąc łzy nad stanem jego duszy, nieustannie przebywała u jego boku. Jakiś biskup, którego radziła się w jego sprawie, miał jej powiedzieć, że jest rzeczą niemożliwą, aby zginął syn tylu łez.
Syn poddał się wreszcie słodkim naleganiom łaski. Jakiś czas spędziła z nim w willi Cassiciacum (Cassago de Brianza?), potem, wrócili do Mediolanu, gdzie 24 lub 25 kwietnia 387 roku Augustyn, Alipiusz i Adeodat przyjęli chrzest. Wkrótce potem wyruszono w drogę powrotną do Afryki. Ale dni uszczęśliwionej matki były już policzone. Czekając w Ostii na statek, odbyła jeszcze z synem podniosłą rozmowę o rzeczach ostatecznych. W kilka dni później zapadła na febrę i na rękach swych synów zmarła.
Ponieważ nie jest znana dokładna data jej śmierci, wspomina się ją 27 sierpnia.