Konrad to człowiek nerwowy, impulsywny, ale też usłużny i dobry. Ma wysokie wykształcenie, lubi dzielić się swoją wiedzą z innymi, może być dobrym wykładowcą. Uparty, broni zaciekle swojego i rzadko się poddaje, nawet jeśli ktoś udowadnia mu, że nie ma racji. Jest twardym mężczyzną, który łatwo wpada w konflikty z innymi. Jako mąż jest niestały, jako ojciec surowy i wymagający, z kolei w roli gospodarza jest przykładny.
Imieniny Konrada
- 14 lutego, 19 lutego, 19 kwietnia, 21 kwietnia, 1 czerwca, 1 sierpnia,7 sierpnia, 4 października, 1 listopada, 21 listopada, 26 listopada i 12 grudnia
Patroni i święci
- św. Konrad z Piacenzy
- św. Konrad z Parzham
- św. Konrad z Konstancji
Zdrobnienia imienia Konrad
- Adzio, Conrado, Corrado, Dzik, Gondrad, Kodi, Kodiś, Kody, Kodzio, Kodziu, Kodżak, Koko, Kokoś, Konciu, Kond, Kondek, Kondi, Kondisek, Kondo, Kondon, Kondor, Kondozaur, Kondrad, Kondrado, Kondradzik, Kondrat, Kondur, Kondziak, Kondzica, Kondzik, Kondzio, Kondziok, Kondzior, Kondziorro, Kondzioł, Kondziołek, Kondzisko, Kondziszon, Kondzisław, Kondzisławek, Kondziu, Kondziuch, Kondziunio, Kondziuszek, Kondziuszka, Kondziwo, Kondzur, Kondżi, Kondżux, Konek, Koney, Koni, Koniak, Koniaś, Koniu, Konkord, Konradek, Konradinho, Konradini, Konrado, Konradon, Konrados, Konradoszyna, Konradosław, Konraduś, Konradzio, Konraś, Konri, Konris, Konruś, Konsacz, Kontratek, Kontu, Kony, Konz, Konzi, Konzik, Konzo, Koras, Kordian, Korek, Kornad, Kornaś, Korrado, Koń, Końdziorek, Końdziuś, Kundek, Kundziu, Kąrat, Kąsacz, Radek, Radyś, Radzik, Rodek
Przysłowia
- „Lepsza na Konrada głodnych wilków gromada niźli chłop w koszuli”
Konrad
- pochodzenie: germańskie
- znaczenie: „udzielający śmiałych rad”
- osobowość: Skaczący mężczyzna
- główne cechy: pobudliwość, zdolność reakcji, towarzyskość, intuicja
- znak zodiaku: Skorpion
- planeta: Mars i Pluton
- znak zodiaku: bliźnięta
- roślina: trzmielina
- zwierzę: gazela
Szczęśliwa liczba: 9
Szczęśliwy kamień: hematyt
Szczęśliwy kolor: szary
Znane osoby o imieniu Konrad
- Konrad Adenauer, kanclerz RFN
- Konrad Bloch, amerykański biochemik
- Konrad Ciesiołkiewicz, rzecznik rządu Kazimierza Marcinkiewicza
- Joseph Conrad Korzeniowski – pisarz
- Konrad Hejmo
- Konrad Imiela, polski aktor
- Konrad I mazowiecki
- Konrad Januszowic, syn Janusza I
- Konrad Kornatowski, prokurator, polityk
- Konrad Lorenz, austriacki zoolog i ornitolog
- Konrad Piasecki, polski dziennikarz
- Konrad Swinarski, polski reżyser
- Konrad Szymański, polski prawnik, publicysta i polityk, europoseł PiS
- Konrad Wallenrod
- Konrad Wasielewski, polski wioślarz
- Konrad III Zöllner von Rotenstein
- Konrad Zuse, niemiecki inżynier
- Konrad V von Jungingen, wielki mistrz krzyżacki
- Conrad Ahlers, dziennikarz i polityk niemiecki
- Corrado Bafile, włoski kardynał
Imię Konrad w innych językach
- Conradus (łac.)
- Conrad (ang.)
- Conrad, Konrad, Kunrad, Kurt, Kurtz, Kunz (niem.)
- Conrad (fr.)
- Conrado (hiszp.)
- Corrado (wł.)
- Konrad, Kondrat, Kondratij (ros.)
- Konrád (czes., słowac.)
- Konrad, Kondrat (połud.-słow)
- Konradas, Kundrotas (litew.)
- Kunó (węg.)
Nazwiska pochodzące od imienia Konrad: Kondrach, Kondraciak, Kondraciuk, Kondracki, Kondras, Kondraszewski, Kondrat, Kondrateńsko, Kondratko, Kondratowicz, Kondratowski, Konrad.
Historia imienia Konrad
Imię pochodzenia germańskiego o znaczeniu „śmiały w radzie” (kuoni —|kueene| —śmiały; rat —rada).
W Polsce imię notowane jest już w średniowieczu w formach: Konrad (1145), Kondrad (1454), Korrad (1207), Kundrad (1394), Kunrad (1302), Kunrod (1388), Kunard (1460). W XIX wieku popularność imienia wzrosła dzięki utworom Mickiewicza (Konrad Wallendrod, „Dziady”).
KONRAD Z PIACENZY
Urodził się około roku 1290 jako syn możnej rodziny Confalonierich. W czasie polowania miał spowodować groźny pożar, o co posądzono, a następnie skazano na śmierć jakiegoś niewinnego człowieka. Konrad miał wówczas wyznać swą winę, wynagrodzić szkody, a następnie opuścić żonę i dom rodzinny, by udać się do odbycia pokuty do pewnego pustelnika-tercjarza franciszkańskiego. Stamtąd podążył pielgrzymim szlakiem do Rzymu, a następnie osiadł jako pustelnik w pobliżu miejscowości Noto na Sycylii. Zmarł tam 19 lutego 1351 roku.
KONRAD Z PARZHAM
Nazywał się właściwie Jan Birndorfer, ale do historii przeszedł pod swoim imieniem zakonnym i nazwą bawarskiej miejscowości (w diecezji passawskiej), z której pochodził. Urodził się 22 grudnia 1818 roku. Do 31 roku życia przebywał wśród rodziny, trudniąc się wraz z licznym rodzeństwem pracą na ojcowskim gospodarstwie. W r. 1849 wstąpił do kapucynów w Altoetting. Jakiś czas przebywał w Laufen an der Salzach, potem wrócił do odpustowego Altoetting, gdzie do końca spełniał funkcje furtiana. Budował wszystkich swą niezmąconą pobożnością, czułym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i Matki Najświętszej oraz niestrudzoną gotowością, z jaką usługiwał pielgrzymom i wspomagał biednych. Zmarł kwietnia 1894 r.