Mężczyzna o imieniu Kazimierz jest uczuciowy, szlachetny, często wpada w melancholię. Do życia podchodzi sceptycznie, dlatego też bywa nieufny, nieszczery i obojętny na wszystko. Dobry kierownik, przywódca, ma zdolności organizacyjne. Kazimierz ma skłonności do alkoholu i hazardu, które ujawniają się szczególnie, gdy nachodzą go stany depresyjne. Poza tymi wadami jest jednak człowiekiem wartościowym, dobrym mężem i ojcem, który kocha domowe ognisko.
Imieniny Kazimierza
- 4 marca
- 22 marca
- 12 czerwca
Patroni i święci
- św. Kazimierz Jagiellończyk
Zdrobnienia imienia Kazimierz
- Karzi, Kaz, Kaza, Kazeczek, Kazek, Kaziczek, Kazik, Kazimier, Kazio, Kaziu, Kaziuk, Kaziulek, Kaziunio, Kaziutek, Kaziuś, Kazmir, Kaźmirz, Ziutek
Przysłowia
- „Jeżeli w święty Kazimierz pogoda, to na kartofle uroda”
- „Na świętego Kazimierza zima do morza zmierza”
- „Na świętego Kazimierza dzień się z nocą przymierza”
Kazimierz
- pochodzenie: słowiańskie
- znaczenie: od „kazać, nakazywać” i „mir” – autorytet, sława
- osobowość: Ten, co niesie życie
- główne cechy: wola, zmysłowość, zdrowie, uczuciowość
- znak zodiaku: Bliźnięta, Baran
- planeta: Merkury
- roślina: kasztanowiec
- zwierzę: łoś
Szczęśliwa liczba: 1
Szczęśliwy kamień: krwawnik
Szczęśliwy kolor: beżowy
Znane osoby o imieniu Kazimierz
- Kazimierz Adach
- Kazimierz Ajdukiewicz
- Kazimierz Banach
- Kazimierz Barcikowski
- Kazimierz Bartel
- Kazimierz Brandys
- Kazimierz Broel-Plater
- Kazimierz Dąbrowski
- Kazimierz Dejmek – reżyser teatralny
- Kazimierz Deyna
- Kazimierz Dworak
- Kazimierz Fabrycy
- Kazimierz Funk
- Kazimierz Gołojuch – poseł
- Kazimierz Górny – biskup
- Kazimierz Górski – trener piłkarski
- Kazimierz Aleksander Gzowski – jeździec
- Kazimierz Stanisław Gzowski – inżynier
- Kazimierz Kowalski – biskup
- Kazimierz Kuratowski
- Kazimierz Kutz
- Kazimierz Lipień
- Kazimierz Lutosławski
- Kazimierz Majdański
- Kazimierz Marcinkiewicz – premier
- Kazimierz Matuszny – poseł
- Kazimierz Michał Ujazdowski – minister kultury
- Kazimierz Michałowski – archeolog
- Kazimierz Mikołaj Gutkowski
- Kazimierz Mikulski
- Kazimierz Morawski
- Kazimierz Moskal – piłkarz
- Kazimierz Moskal – polityk
- Kazimierz Nycz
- Kazimierz Opaliński – aktor
- Kazimierz Orłoś – poeta
- Kazimierz Otap
- Kazimierz Plater
- Kazimierz Poniatowski
- Kazimierz Przerwa-Tetmajer
- Kazimierz Pułaski
- Kazimierz Ryczan
- Kazimierz Secomski
- Kazimierz Serocki – kompozytor
- Kazimierz Siemienowicz
- Kazimierz Sosnkowski
- Kazys Starkevičius
- Kazik Staszewski
- Kazimierz Szretter
- Kazimierz Ulatowski
- Kazimierz Wajda
- Kazimierz Węgrzyn
- Kazimierz Wierzyński – poeta
- Kazimierz Zieliński
Imię Kazimierz w innych językach
- Casimir, Kasimir, Casimiro (hiszp., wł.)
- Kazimir (ros., czes., słowac., połud.-słow.)
- Kazimieras, Kazys (litew.)
Nazwiska pochodzące od imienia Kazimierz: Kazek, Kazik, Kazikowski, Kazimierczak, Kazimierczuk, Kazimierowicz, Kazimierski, Kazimirski, Kazior, Kaziuk, Kazkiewicz, Kaźmierczak, Kaźmierczuk, Kaźmierczyk, Kaźmierski.
Historia imienia Kazimierz
Dwuczłonowe imię słowiańskie. Pierwszy człon to czasownik kazi—,,kazić, niszczyć, kazać”, a drugi to rzeczownik—mir—”pokój”, co można tłumaczyć jako „nakazujący pokój”.
Imię Kazimierz było najpierw imieniem dynastycznym, a stopniowo rozszerzyło się we wszystkich warstwach społecznych. Dziś jest to jedno z najpopularniejszych imion w Polsce. W dokumentach pojawia się w formach: Kazimiar (1176), Kazimier (1468), Kazimir (1122), Kaźmir (1282). Nosili je królowie i książęta z dynastii Piastów i Jagiellonów, np. Kazimierz Odnowiciel, Kazimierz Wielki, Kazimierz Jagiellończyk. Obok imienia męskiego, które ma formy pieszczotliwe Kazek, Kazik, Kaźko istnieje też imię żeńskie Kazimiera, zdrobniale Kazia. Od imienia Kazimierz pochodzi nazwisko Kaźmierczak oraz nazwy miejscowe: Kazimierz, Kazimierza Wielka itp.
ŚWIĘTY KAZIMIERZ
Jest naszym rodakiem, synem króla Kazimierza Jagiellończyka i jego żony Elżbiety Rakuskiej. Urodził się na zamku królewskim na Wawelu 3 października 1458 r. Do dziewiątego roku życia wychowywał się pod kuratelą matki, potem przeszedł pod opiekę naznaczonych przez króla nauczycieli i wychowawców, z których głównym był nasz znakomity historyk Jan Długosz. W naukach czynił duże postępy. Toteż ojciec, który go wyróżniał, rychło wciągnął go w sprawy państwowe i plany dynastyczne. W jesieni 1471 roku został wysłany z 12-tysieczną armią przeciw Maciejowi Korwinowi, by objąć koronę św. Stefana, do której powoływało go kilku panów węgierskich. Ale wyprawa nie była należycie przygotowana ani pod względem politycznym, ani wojskowym i skończyła się fiaskiem.
W listopadzie tego roku Kazimierz był już z powrotem w kraju. Uczestniczy odtąd w wielu przedsięwzięciach ojca, a więc jeździ z nim do Malborka na spotkanie z wielkim mistrzem, jest na sejmie w Piotrkowie, potem znów jako namiestnik królewski secundogenitus Regis Poloniae, rządzi w Koronie. Wszędzie jedna sobie ludzi, z którymi się styka, budzi miłość i przywiązanie. Bliższe stosunki utrzymuje z kilku panami – doradcami królewskimi.
Wiosną 1483 r. król wezwał go na Litwę. Tam od maja spełnia funkcje podkanclerzego. Zimę 1483/84 spędza w Grodnie. Wtedy to daje mu się we znaki nurtująca go od dłuższego czasu gruźlica. Na wieść o pogorszeniu się jego stanu ojciec przebywający w Lublinie zjeżdża czym prędzej na Litwę, ale nie może zaradzić chorobie.
Święty umiera 4 III 1484 na rękach biskupa krakowskiego, Jana Rzeszowskiego. Wieść o jego przedwczesnej śmierci wzbudza ogólny żal i smutek. Pochowany został w katedrze wileńskiej, która rychło stała się ośrodkiem jego kultu.