Augustyn to człowiek z wielka ambicją i wielkim temperamentem. Ma naturę bardzo wrażliwą . Jest człowiekiem uczuciowym, twórczym. Posiada świetny humor. Augustyn ma zdolności artystyczne. Jest to człowiek oddany rodzinie i mało oszczędny.
Imieniny Augustyna
- 28 stycznia
- 27 maja
- 9 lipca,
- 24 lipca,
- 3 sierpnia
- 28 sierpnia (dzień śmierci św. Augustyna)
Patroni i święci
- Święty Augustyn, biskup, doktor Kościoła.
- Św. Augustyn, apostoł Anglii, pierwszy biskup Canterbury.
- Św. Augustyn Webster, męczennik angielski
- August, Gucio, Gustyn, Gutek, Tynek
Zdrobnienia imienia Augustyn
- Augustyncio, Augustynek, Gucio, Gustek, Auguś
Augustyn
- osobowość: Ten, co płodzi
- główne cechy: towarzyskość, uczuciowość, zdrowie
- znak zodiaku: Waga
- roślina: jabłoń
- zwierzę: soból
Szczęśliwa liczba: 8
Szczęśliwy kamień: piasek pustyni
Szczęśliwy kolor: ecru
Znane osoby o imieniu Augustyn:
- Augustyn Bloch — kompozytor polski
- Agostino Cacciavillan — kardynał katolicki
- Augustin Pyramus de Candolle
- Agostino Carracci — włoski malarz i rytownik przełomu renesansu i baroku
- Agostino Casaroli — kardynał katolicki
- Augustin Louis Cauchy — matematyk francuski
- Agostino Galamina — włoski kardynał, dominikanin
- Augustine Ejide — piłkarz nigeryjski
- Augustyn Kordecki — polski zakonnik
- Augustyn Locci — twórca kolumny Zygmunta
- Augustyn Wincenty Locci — twórca pałacu w Wilanowie
- Augustyn Necel — pisarz, kaszubski autor powieści historycznych
- Agostinho Neto — angolski polityk i poeta
- Augustyn Pelanowski — paulin z krakowskiej Skałki
- Augustyn Skórski — polski hokeista, olimpijczyk
- Augustyn ze Stargardu – kronikarz i lektor klasztoru w Stargardzie
- Augustyn Świder — polski pisarz, powstaniec
- Pierre Augustin Caron de Beaumarchais — francuski dramaturg
Augustyn w innych językach
- ang. – Augustine, Austin
- fr. – Augustin
- wł. – Agostino, Tino
- niem. – Augustinus
- ros. – Avgustin
- litwe. – Augustinas
- połud.-słow. – Avguštin
Historia imienia Augustyn
Imię pochodzenia łacińskiego Augustinus, utworzone od przydomka Augustus („uświęcony przez dobre przepowiednie, znaki” lub „przedsięwzięty pod dobrymi znakami”). Nadawano go pierwotnie tylko rzeczom, dopiero później od czasów Oktawiana odnoszono go do łudzi. Augustus można tłumaczyć w dwojaki sposób, jako „szczęśliwy, pomyślny” lub też w związku z tym, że urodził się w miesiącu Augusta (sierpień). Imię to było rozpowszechnione w III wieku.
W Polsce imię to już znane jest w pierwszej połowie XIII wieku w postaci Augustyn i Jagustyn. Później nieco zanika. Częściej spotykane są nazwiska pochodne od tego imienia, takie jak: Augustyn, Augustynek, Augustyniak, Augustowski, Jagustynian itp. Częściej spotykane jako drugie imię (Zygmunt II August, założyciel Augustowa). Dwaj Sasowie: August II i August III, Stanisław August Poniatowski). Żeńskie odpowiedniki to Augusta i Augustyna (zdrobnienie Jagustynka w „Chłopach” Reymonta). Jednakże w czasach obecnych imię to, niestety, jest bardzo rzadkie.
AUGUSTYN AURELIUSZ, BISKUP HIPPONY I DOKTOR KOŚCIOŁA
Urodzony 13 XI 354 r. w Tagaście (d. prowincja cesarstwa Numidia, dzisiaj Algier). Kształcił się w Tagaście, Madurze i Kartaginie. W roku 384 wyjeżdża do Mediolanu, gdzie obejmuje katedrę retoryki. Wraz z synem, Adeodatem, w roku 386 przyjmuje chrzest, rezygnuje z zajmowanego stanowiska i wraca do Afryki. Sprzedaje swój majątek i zakłada w Tagaście klasztor, w którym przebywa do 391 r. Biskup Hippony, (obecnie Bone w Algierze). Walery, wyświęca go na kapłana i czyni swoim współpracownikiem, a w roku 396 Augustyn zostaje jego następcą. Objąwszy to stanowisko, całkowicie oddał się pracy, wydając wiele dzieł. Zmarł w Hipponie – podczas oblężenia przez Wandalów – 28 sierpnia 430 r.
AUGUSTYN Z CANTERBURY
Nie jest znana data jego urodzenia, wiadomo tylko, choć niedokładnie, że zmarł 26 maja 605 lub 606 roku. Czczony jako apostoł Anglii. Był zapewne przeorem w klasztorze Monte Celino w Rzymie, kiedy zdecydowano się wysłać w 596 r. wyprawę misyjną do Anglosasów. Był on w grupie czterdziestoosobowej czołową osobistością. Prawdopodobnie w Galii otrzymał sakrę biskupią, a w roku 597 stanął na wysepce Thanet u ujścia rzeki Stour. Życzliwie przyjęty przez króla Kentu Etelberta, otrzymuje dodatkowo teren pod budowę opactwa św. Piotra i Pawła w Canterbury. Tworzy jeszcze dwa biskupstwa w Londynie i Yorku. Pochowany zostaje w opactwie, które założył, przemianowanym później na opactwo pod patronatem jego imienia. Czczony zwłaszcza w Anglii w dniu swej śmierci 26 maja. Ponieważ w martyrologium rzymskim wspominano w tym dniu Św. Filipa Nereusza, wspomnienie o św. Augustynie z Canterbury przeniesione zostało na 28 maja, a od roku 1969 obchodzi się je 27 maja.